Ξυπνούσα από τον εφιάλτη
και ήσουν πάντα εκεί,
μια παρήγορη συντροφιά,
ζεστή, παλλόμενη επιβεβαίωση της ζωής.
Ριχνόμουν στην αγκαλιά σου,
άρπαζα άπληστα τα φιλιά σου,
ντυνόμουν με την αίγλη του έρωτά σου.
Έτσι μόνο ξόρκιζα
το θάνατο που με περιτριγύριζε τις νύχτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου